اهمیت توریسم یا گردشگری در اقتصاد ایران

نویسنده : عماد هنرپرور 

 هر موقع بین شهرهای ایران سفری می کنم، این مساله که ما در کشورمان این همه فرصت سوخته در صنعت گردشگری داریم،‌ عذابم می دهد! برف روی کوه های تهران من رو به یاد پولی میندازه که اروپایی ها میتونن هر سال بیارن و در دیزین و توچال و شمشک خرج کنند، جاده شمال و شهرهای شمالی کشور من رو یاد کشورهای عربی همسایه میندازه که چه راحت میشه بهشون ویلا و آپارتمان در اربه کله و کلاردشت و چمخاله فروخت و در رامسر و نمک آبرود سرمایه گذار ازشون ساخت، صحراهای مرکزی و رودها و ساحل چابهار که به قولی بهترین ساحل در سواحل موجود در خلیج فارس و دریای عمان هست و سایر زیبایی های این کشور پهناور هم همینطور...

  نکته صدها بار گفته شده گردشگری در ایران این است که آنچه خوبان همه دارند، ایران ما همه را یکجا دارد. بله صد بار گفته اند و شنیده ایم ولی چه شنیدنی؟ شنیدن بی فایده و ثمر. اماراتی ها برای داشتن یک پیست اسکی که فکر کنم چند ده برابر کوچک تر از دیزین است میلیون ها دلار پول خرج می کنند، سنگاپوری ها در جزیره سنتوزا تاریخ 40 ساله کشورشان را به رخ بازدیدکنندگان می کشانند، ترکیه به رودخانه و دریایش بسنده نمی کند و از شاعر بلند آوازه ایرانی، مولانا هم کسب درآمد می کند و ... ولی ما فقط فرصت می سوزانیم.

در سال 2008 کشورهای زیر دارای بیشترین آمار توریست در دنیا بوده اند:
1- فرانسه با 80 میلیون گردشگر خارجی
2- آمریکا با 58 میلیون گردشگر خارجی
3- اسپانیا با 57  میلیون گردشگر خارجی
4- چین با 53 میلیون گردشگر خارجی
5- ایتالیا با 43میلیون گردشگر خارجی
6- انگلستان با 30  میلیون گردشگر خارجی
7- اوکراین با 25  میلیون گردشگر خارجی
8- ترکیه با  25 میلیون گردشگر خارجی
9- آلمان با 25 میلیون گردشگر خارجی
10- مکزیک با 22 میلیون گردشگر خارجی

  در این میان برای مثال ربعی از گردشگران فرانسوی فقط برای دیدن شهر پاریس، نیمی از گردشگران مکزیکی برای دیدن ساحل کانکون و نیمی از گردشگران اسپانیا برای سواحل جنوب اسپانیا به این کشورها سفر کرده بوده اند.

  درآمد کشور ایتالیا در سال 2008 از گردشگری دقیقا برابر بودجه سال 1388 ایران بوده است و آلمانی ها در این سال دو برابر بودجه 88 ایران هزینه توریسم کرده اند. متاسفانه هیچ منبعی به دردبخوری برای آمار سفرهای گردشگران خارجی به ایران پیدا نکردم، ولی فکر می کنم اگر واقع بینانه نگاه کنیم نباید عددی بالاتر از نیم میلیون مسافر خارجی در سال داشته باشیم که  احتمالا بخش بزرگی از آن به زائران افغانی و پاکستانی تعلق می گیرد (که عزیزند، ولی پول زیادی با خود نمی آورند)

منابعی که به عقیده من در توریسم کشور ایران اصلا به آنها توجه نشده است شامل منابع درآمدزایی زیر است:

توریسم ورزشی: ایران دارای کوهستان ها، مسیرهای مناسب دوچرخه سواری، کایت سواری، اتوموبیل رانی، اسکی، ورزشهای آبی و ... است.

توریسم پزشکی: ایران دارای پزشکان حازق برای عمل های پزشکی اعم از زیبایی و درمانی است. همینطور بیمارستان های مجهز و مدرن که پول زیادی را می توانند وارد کشور نمایند.

طبیعت گردها: باز هم تکراریه. ما در ایران همزمان با برف بر روی کوه ها، دریا و ساحل با دمای 35 درجه و صحرا و جنگل و غیره داریم. آبشارهای لرستان و غار های زیبای همدان و طبیعت دریایی در قشم برای غواصان و ....

  تاریخی گردها: برای علاقه مندان به تاریخ و ابنیه تاریخی هم یه چیزایی در ایران پیدا میشه!! ولی واقعا در بخش موزه ها (تماشاگه) کمبود داریم.

  توریسم تجاری: اگر پتانسیل های واقعی تجاری ایران فعال و آزاد بشوند، تصوری نخواهید داشت چه میزان درآمد کشور از طریق هتل داری، حمل و نقل، بانکداری و سایر کسب و کار های مربوط به توریسم نصیبمان خواهد شد. همین الان در زمان برخی نمایشگاه ها  مانند نمایشگاه نفت و گاز تهران، یک اتاق در هتل های 4 و 5 ستاره پیدا نمی کنید.

آیا از دید ملی، درآمد گردشگری بهتر از درآمد سایر صنایع است؟ شاید به نظر عبارت بهتر بچه گانه بیاید. ولی من واقعا معتقدم گردش مالی که توریسم ایجاد می کنه، برای مردم نتیجه بهتری داره تا سایر اشتغال ها. چون:
  یک- درآمد های توریسم خیلی مستقیم به دست مردم می رسه. درواقع بخش بزرگی از درآمد های گردشگری مستقیما بین توریست و صاحب کسب و کار مبادله میشه. مانند فروشگاه ها، رستوران ها، حمل و نقل شهری و غیره.
  دو- وقتی یک نفر از یک خانواده در مشاغل مربوط به گردشگری شاغل باشه، معمولا در آن خانواده فرد بیکاری پیدا نمی کنید. یعنی مشغول به کار شدن در این رشته بسیار ساده تر از استخدام در یک کارخانه یا اداره هست.
  سه- نه قراردادی، نه استعلامی، نه مناقصه و پیش نیازی! کسی که برای گردش به شهر شما سفر کرده، به راحتی پولی که آورده را خرج می کند.
چهار- توریسم مقاوم ترین کسب و کار نسبت به رکود و بحران های مالی جهان است. به قول خارجی ها recession proof هست!

  چرا گردشگری داخلی آنقدر مهم نیست که توریسم بین المللی اهمیت دارد؟ در بین مباحثی که در زمینه گردشگری در ایران مطرح می شود، همیشه تاکید بر رشد و آمار گردشگران ایرانی که داخل ایران سفر می کنند بوده است. قطعا گردشگری داخلی هم بسیار مهم است ولی نه به اندازه گردشگری خارجی. توریست ایرانی در ایران پول جابجا می کند و این به اشتغال و توزیع ثروت کمک می کند، ولی پول تولید نمی کند. مثل اینکه بگوییم شما در صنعت توریسم صادرات انجام می دهید. صادرات صنایع دستی، فرهنگ، خدمات و غیره. به هر حال در ازای تمام این ها پول وارد می کنید و این کمک به تولید ثروت می کند (نه فقط توزیع آن)

بحث اشتغال هم بسیار در توریسم جذاب و مهم است. در این زمینه یک کتاب الکترونیکی هست به نام ارتباط صنایع گردشگری و اشتغال زایی. اگر نگاهی به شهر ها و کشور های توریستی بیاندازید می بینید که نرخ بیکاری در این کشورها کمتر از سایرین است.

  به نظر من در ایران سرمایه گذاری بر روی توریسم 5 درصد پتانسیل واقعیش بوده، ولی در زمینه IT و توریسم همین میزان هم انجام نشده. دلیلش هم واضحه. تا زمانی که توریست خارجی به ایران نیاید، نه نیازی به سیستم رزرو آنلاین بلیت احساس می شود نه سایت های مانند ایرپدیا مزیت رقابتی پیدا می کنند. سایت هایی مانند expedia.com، lonelyplanet.com، booking.com و دیگرانی از این دست سالانه گردش مالی فراوانی ایجاد می کنند که برای کسب و کارهای ایرانی خواب و رویاست!

  زمانی احساس می شد اصلا عده ای از مدیران کشور ما دوست ندارند توریست خارجی به ایران بیاید. ولی امروز این یک نیاز هم برای کشور و هم اقتصاد ماست. پول نفت تموم شدنیه، سر سفره ها هم نمیاد (چون بوی بدی داره، و گرنه آقای احمدی نژاد که می خواست بیاردش) ولی پول صنعت توریسم هم به راحتی سر سفره ها میاد، هم تموم شدنی نیست و هم بو نداره!

مردم کشور ما مستحق زندگی بهتری هستند که ان شالله و با درایت مدیران ارشد کشور به اون برسند. 

منبع:  وبلاگ business-iran.persianblog.ir 

اقتصاد و جهانگردی

تاثیر مشکلات اقتصادی بر صنعت گردشگری

دانلود مقاله رابطه توسعه گردشگری و رشد اقتصاد در ایران

دانلود مقاله رابطه علی میان گردشگری و رشد اقتصادی

مدیریت؛ حلقه گمشده گردشگری در ایران

   در دنیای کنونی که رقابت برای صنعتی شدن تنگاتنگ تر از هر زمان دیگری شده و تلاش برای به دست آوردن منابع پایدار بیش از هر چیز خودنمایی می کند، توجه به منابع درآمدزایی چون صنعت توریسم بیش از گذشته شده اما مدیریت حلقه گمشده این صنعت در کشور است. مهر در گزارشی نوشت: گرچه نفت از منابع اصلی درآمدزایی است اما انسان در تولید اصلی ترین منبع درآمدزایی نقشی ندارد زیرا این منبع حاصل فرایندهای طبیعی بوده و منبعی زوال پذیر به شمار می رود که نمی توان با ترسیم آینده ای روشن از آن به عنوان زیرساخت اقتصادی نام برد. در این میان توریسم گردشگری به عنوان صنعتی پایدار، با شتاب جهان به سوی زندگی ماشینی اهمیت خود را در زندگی فردی و اجتماعی بیشتر نمایان می سازد. امروزه صنعت توریسم در بسیاری از کشورها با رشد سریعتری نسبت به سایر بخش های اقتصادی به پیش می رود و با ایجاد فرصت های شغلی جدید یک صنعت پیشرو تلقی می شود که اقتصاددانان آن را «صادرات نامرئی» نیز می نامند. بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، ایران رتبه 10 جاذبه های باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه های طبیعی را داراست با این وجود از لحاظ بهره برداری از این منابع در جایگاه مطلوبی قرار نگرفته است. ایران کشوری است که جاذبه های گردشگری آن به اعتقاد بسیاری از صاحبنظران، هر گردشگری را به وجد می آورد. در کنار دارا بودن جاذبه های تاریخی بی نظیر، میراث غنی و جلوه های بی نظیر از اکوتوریسم عواملی هستند که هر یک به تنهایی می توانند توریسم این کشور را با تحولی بزرگ روبه رو کنند. موهبت هایی که کشورهای دیگر با داشتن حتی نیمی از آنها، با شتابی به مراتب بیشتر از ایران در برنامه ریزی های توریسم، صنعت گردشگری خود را رونق چشم گیر بخشیده اند. در حالی که سهم ایران با وجود رتبه ممتازش در جاذبه های جهانگردی از درآمد گردشگری جهان حتی به یک درصد هم نمی رسد. ایران ستیزی دلیل عدم موفقیت در جذب توریست معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری کشور در این زمینه می گوید: در سال جاری دومیلیون و 61هزار گردشگر خارجی به کشور ما آمده است که نبست به سال گذشته با افزایش تعداد گردشگران مواجه بودیم. سید رضا موسوی علت اصلی عدم موفقیت در جذب توریسم را تبلیغات سیاسی منفی کشورهای خارجی علیه ایران می داند و می گوید: با توجه به تبلیغات سیاسی منفی که علیه ایران با عنوان«تبلیغات ایران ستیزی» وجود دارد مشکلات تبلیغات در بخش توریسم دو چندان شده است. وی اضافه می کند: باید توجه داشت که تبلیغات صرفا به معرفی جاذبه های گردشگری محدود نمی شود بلکه بخش عمده ای از آن باید صرف زدودن آثار فضای تبلیغاتی منفی ای شود که در جهان علیه ایران به وجود آمده است. وی معتقد است: درصد بالای گردشگری برخی از کشورها بنا به دلایلی است که ما آن ها را به خاطر مذهبی بودن و فرهنگ خاص جامعه و مردم قبول نداریم . موسوی می گوید: گردشگرانی که به کشور ایران می آیند معمولا افرادی هستند که با مطالعه و شناخت کافی ایران را انتخاب کرده و به فرهنگ ایران احترام می گذارند و اکثرا گردشگران فرهنگی و مذهبی محسوب می شوند. وی معتقد است ایران را باید از لحاظ فرهنگی و تاریخی با دیگر کشورها مقایسه کنیم و می گوید: بیش از این باید در جستجوی گردشگران فرهنگی باشیم. موسوی مقایسه ایران با کشورهایی نظیر ترکیه را کاری نادرست دانسته و می گوید : مقایسه این دو کشور مانند مقایسه پیکان با بنز است. وی یکی دیگر از دلایل ضعف تبلیغات بین المللی را کمبود بودجه می داند و معتقد است که تبلیغات بین المللی بودجه کلانی را می طلبد. موسوی همچنین در مورد جایگاه ایران در تقسیم بندی سازمان توریسم جهانی می گوید : من این رتبه بندی ها را اصلا قبول ندارم. وی جذب گردشگر، تبلیغات بین المللی، دعوت از خبرنگاران خارجی و هنرپیشه های معروف دنیا جهت بازدید و معرفی ایران، حضور ایران در نمایشگاه های خارجی گردشگری، حضور در نمایشگاه های بازرگانی و تجاری برای معرفی و شناساندن ایران را از راهکارهای موثر برای جذب توریست به این کشور می داند. اما موسوی به اقدامی جالب توجه اشاره می کند که می تواند در معرفی جاذبه های تاریخی و طبیعی ایران مفید واقع شود. او می گوید: سازمان میراث فرهنگی کشور با شرکتی به نام «مارکوپلو» به تفاهم رسیده است تا سایتی را طراحی کنند که تمامی داده ها و آمارها و نقاط گردشگری و آدرس و شماره هتل ها را به عنوان بانک اطلاعاتی قرار دهد؛ البته گفتنی است این سایت راه اندازی نشده و معلوم نیست تا چه زمانی راه اندازی خواهد شد. برنامه های کلان گردشگری دولت مشخص نیست رئیس موسسه‌مطالعات استراتژیک صنعت گردشگری نیز وضعیت اقتصاد گردشگری در ایران را ضعیف می داند و معتقد است سهم بزرگی از اقتصاد گردشگری را در دنیا از دست داده ایم. ‌هاشم اسد‌زاده می گوید: اقتصاد گردشگری شامل دو بخش اثرگذاری بخش دولتی که همان منابع نفتی و صادرات به شمار می رود و اثر گذاری بخش خصوصی ( اصل 44 ) است که بخش دولتی روال خود را طی می کند اما اصل 44 قانون اساسی نیاز به اجرایی شدن بیشتر دارد. وی معتقد است گردشگری در حال حاضر در ایران هیچ اثری در تامین منابع دولت ندارد. این کارشناس در خصوص تاثیرات خصوصی سازی می گوید: این اقدام می تواند موثر باشد اما تا به حال علیرغم تاکیدات مقام معظم رهبری در این زمینه هنوز تاثیری از خصوصی سازی را در بخش گردشگری ندیده ایم. وی در زمینه تبلیغات بین المللی برای جذب توریسم می گوید: هر چند اقداماتی در این زمینه صورت گرفته؛ اما کافی نیست و بسیار ضعیف است. اسدزاده در این مورد استفاده از تبلیغاتی مثل تیزر در تلویزیون های خارجی را مثال می زند و می گوید: سهم ما از تبلیغات بین المللی در مقایسه با کشوری مانند ترکیه فقط پنج درصد است. اسدزاده همچنین می گوید: در حال حاضر 25 درصد راهنمایان گردشگری مسلط به زبان انگلیسی هستند. وی در خصوص تاثیر حضور خبرنگاران و سفیران و هنرپیشه های معروف خارجی و دیپلمات در ایران برای معرفی و شناساندن ایران به جهان ، برخلاف نظر معاون سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور می گوید: هر چیزی ظرفیتی دارد اما حضور افراد برجسته خارجی در مجموع، تاثیر زیادی روی جذب و توسعه صنعت توریسم ندارد. کارشناس اقتصاد گردشگری، مشخص شدن سیاست های کلان دولت و توسعه برنامه های دولت را از جمله راهکارهای تقویت اقتصاد و گردشگری کشور عنوان می کند. تعریف مسئولان از "گردشگر" نادرست است! رئیس جامعه هتلداران آذربایجان شرقی، پیش از هر چیز بر لزوم تعریف جهانی "گردشگر" تاکید می کند و می گوید: تنها فردی که با قصد و اراده قبلی و با تعیین مقصد و مدت اقامت حداقل 24ساعت و حداکثر یک سال وارد کشوری شود گردشگر نامیده می شود. "محمد آرا" اضافه می کند: اما در بعضی کشورها از جمله ایران، آمار گردشگران را با توجه به نفر سفر، اعلام می کنند که با این روش تعداد گردشگران خارجی وارد شده به کشور در سال 88 حدود 30 درصد نیز بیشتر از رقم اعلام شده خواهد بود. وی همچنین در حالی از افزایش بیش از دو برابری گردشگران خارجی در سال جاری به آذربایجان شرقی نسبت به سال گذشته خبر می دهد که چندی پیش رئیس جامعه هتلداران استان اصفهان از کاهش چشم گیر گردشگران به این استان اطلاع داده و گفته است: علیرغم اینکه استان اصفهان از جمله مقاصد اصلی گردشگران ورودی به کشور محسوب می شود اما آمار گردشگران خارجی ورودی به این استان در 10 ماهه سال 88 از مرز 20 هزار نفر فراتر نرفته است و این در حالی است که عموم گردشگران، همان افرادی هستند که از تهران، شیراز، یزد و کرمان نیز بازدید کرده اند و در شمار گردشگران خارجی به حساب آمده اند. رئیس جامعه هتلداران استان فارس نیز به عنوان یکی از شهرهای بزرگ مقصد گردشگران ورودی به کشور، با تاکید بر کاهش تعداد گردشگران ورودی در سال88 میگوید: هتل های این استان با افت شدید مسافر به خصوص در ایام تابستان مواجه شدند بطوریکه 80 درصد از ظرفیت های هتل های استان در سه ماهه تابستان خالی بود. گردشگری ایران "مدیریت" می خواهد طبق آخرین آمارهای رسمی تنها چهار کشور اسلامی مالزی، ترکیه، عربستان و مصر در میان 25 کشور برتر در صنعت توریسم حضور دارند و این درحالی است که ایران علیرغم داشتن بیش از یک میلیون و 200هزار اثر و جاذبه تاریخی و دارا بودن شرایط بسیار خوب برای جذب توریست نسبت به این کشورها ، متاسفانه تاکنون نتوانسته سهم قابل قبولی از صنعت گردشگری را در خاورمیانه از آن خود کند. ایران از پتانسیل و ظرفیت های بسیار بالایی در جذب گردشگر برخوردار است به طوری که به عقیده بسیاری ازکارشناسان، پیست های اسکی ایران قابلیت رقابت با پیست های سوئیس و اتریش را نیز دارد . با وجود اینکه ایران بیش از 40چشمه آب معدنی و آثار تاریخی بی نظیری چون تخت جمشید و تخت سلیمان و پاسارگاد را دارد که در سازمان یونسکو نیز به ثبت رسیده؛ اما هم چنان برای گردشگران خارجی ناشناخته باقی مانده است. به اعتقاد کارشناسان، عمده مشکلات ایران در حوزه گردشگری بیشتر به بخش مدیریتی مربوط می شود تا امکانات و منابع؛ به عبارتی صحیح تر روی امکانات موجود، مدیریت صحیحی صورت نمی گیرد و علیرغم اهمیت نقش موثر گردشگری در اقتصاد و لزوم یافتن منابع درآمدی پایدارتر برای کشور، هنوز این عدم مدیریت صحیح و به موقع به چشم می خورد.  

منبع: خبرآنلاین

گردشگری الکترونیک ، گذار از گردشگری سنتی به گردشگری پسامدرن

   گردشگری یکی از بزرگترین صنایع جهان است که چه از نظر تعداد مشارکت کنندگان و چه از نظر ارزش اقتصادی ایجاد شده در سطح بالایی قرار دارد.

با پیشرفت فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی در سطح جهان ، استفاده از آنها در گردشگری افزایش یافته است.در واقع فناوری اطلاعات از حدود دو دهه گذشته در بخش گردشگری بکار گرفته شده و در طول این مدت استفاده از آن رشد با شتابی داشته است. به عنوان نمونه استفاده از اینترنت برای رزرو جا در هتل ، رزرو بلیط هواپیما و... با استقبال روبرو شده ، با این وجود کاربرد این فناوری در بخش گردشگری صرفاً به فروش بلیط و رزرو جا محدود نشده بلکه کاربردهای فراوان و متعدد دارد.

  بازدید از جاذبه های تاریخی ، فرهنگی و طبیعی مناطق مختلف از جمله کاربردهای جدید هستند. حداقل کارایی این مقوله از گردشگری الکترونیک این است که بعنوان یک ابزار قوی و نو برای تبلیغات و بازاریابی و زمینه سازی جذب گردشگران از بازارهای هدف ، در کنار وسایل دیگر خواهد بود.

  بر این اساس گردشگری الکترونیک (E-Tourism) عبارت است از بکار گیری ابزارهای نوین برای ارائه سرویس‌های مورد نیاز گردشگران با استفاده از فن آوری اطلاعات با کیفیتی بالاتر و هزینه ای کمتر. در گردشگری الکترونیک برخلاف روش‌های سنتی که گردشگر نیازهای خود را به طریق مراجعه مستقیم برطرف می کرد ، در این روش بدون مراجعه مستقیم و از طریق سایت‌های اینترنت نیازهای خود را برطرف می کند. ارائه خدمات گردشگری در اینترنت به سه صورت انجام می گیرد که عبارتند از:

1- E-Information : بدست آوردن اطلاعات از سایت‌های اینترنتی توریستی به وسیله کتابچه های الکترونیکی ، راهنماهای صوتی ، آلبوم تصاویر ، تصاویر واقعی یا مجازی ، کلیپ‌های ویدئویی ، راهنماهای سفر .
2- E-Booking : رزرو و یا انتخاب هتل‌ها ، سفرهای هوایی ، کرایه کردن ماشین و ...
3- E-Payment : استفاده از کارت‌های اعتباری ، پرداخت‌های دیجیتالی ، پرداخت هزینه های سفر مانند ویزا ، بلیط هواپیما و قطار و...

  توسعه گردشگری الکترونیک مترادف با رشد و توسعه دو مقوله دولت الکترونیک E- Government و تجارت الکترونیک E-Business است . به عبارتی ET حاصل اتصال این دو مدل است . در نتیجه در عرصه گردشگری نیز در ایجاد نظام جدید ارائه سرویس و خدمات مؤثر خواهد بود.با توجه به گذشت سه دوره جامعه کشاورزی ، جامعه صنعتی و جامعه اطلاعاتی ، جهان به دوره چهارم خود پا گذاشته است که از آن به موج چهارم نام می برند. در موج چهارم جامعه اطلاعاتی رشد بیشتری یافته و جهان مجازی و ارتباطات مجازی جای ارتباطات واقعی و فیزیکی را می گیرد. بر این مبنا گردشگری نیز تحولاتی را پذیرا گشته است. از طرفی روند جهانی شدن نیز در این امر دخیل بوده و گردشگری هزاره سوم را وارد مرحله ای تازه و متمایز از قبل کرده است. با کاهش گردشگری انبوه و ساختار شکنی آن در چالش های پسامدرنیته و شکل گیری گردشگری پسامدرن تقاضای بازار گردشگری تغییرات بسیاری را در راستای انگیزه ها و نیازهای گردشگران پذیرا بوده است.از طرفی میل به استفاده از تکنولوژی ارتباطی و اطلاعاتی در امر گردشگری از سوی گردشگران زمینه ساز نوع جدیدی از گردشگری یعنی گردشگری مجازی شده است.

  در واقع افزایش نقش اینترنت در گردشگری باعث شد تا گردشگران قبل از اقدام به سفر به ارزیابی وضعیت مقاصد بپردازند و تجربه ای مجازی را در چارچوب دورنمایی گردشگر در ذهن خود شکل دهند. علاوه بر آن این امر زمینه دمکراتیک شدن امر انتخاب مقاصد را برای سفر فراهم آورده که بر بستری از لیبرالیسم حاصل از جهانی شدن تسهیل شده است که این خود نشان از گذار به سوی ارائه انعطاف پذیری محصول گردشگری است و متبلور کننده تولید بهنگام برآمده از شیوه تولید پسافوردیسم است.

  در این راستا محصول گردشگری از طریق شیوه های نو و با کمک ابزارهای اینترنتی و الکترونیکی در اختیار گردشگران قرار می گیرد و آنها نیز در راستای تمایلات خود به انتخاب آنها از طریق اینترنت اقدام می کنند.

  در این میان تحقیقات به عمل آمده نیز گویای افزایش نقش شبکه های اینترنتی در گردشگری است . بر اساس تحقیقات به عمل آمده در سال 2007 بیش از 30 میلیون اروپایی از اینترنت برای تعیین مقاصد مورد نظر خود جهت سپری کردن تعطیلات استفاده می کنند. همچنین حدود 8 میلیون نیز بلیط‌های خود را به صورت اینترنتی دریافت کرده اند.در سال 2008 نیز درآمد جهانی حاصل از گردشگری الکترونیک به بیش از 40 میلیارد یورو رسیده است.

  بنابراین ارتباط و درهمتنیدگی گردشگری و تکنولوژی‌های مدرن از جمله اینترنت و استفاده گردشگران از این تکنولوژی‌ها زمینه تحول گردشگری و پیشرفت این صنعت را در عصر جدید فراهم آورده است. از این رو همگام با رشد تکنولوژی ، گردشگری نیز می تواند به فراهم آوردن بسترهای مورد نظر برای توسعه خود دست یابد و در نتیجه گردشگری متناسب با عصر پسامدرن شکل گیرد و به عبارت بهتر گردشگری پسامدرن شکل گیرد. روند و پروسۀ جهانی شدن و توسعه دانش های نو زمینه و لزوم استفاده بیشتر از تکنولوژی را بوجود آورده است.

  از عصر حاضر و همگام با روند جهانی شدن ، به عصر فشردگی زمان و فضا نام می برند که منظور افزایش ارتباطات الکترونیکی بوده و بعد مکان و فاصله را کاهش داده است. بنابراین در دوره فشردگی زمان و فضا استفاده هرچه بیشتر از اینترنت برای انجام کارهای مختلف و برقراری ارتباط و یا سفر به شیوه اینترنتی بیش از پیش لازم و ضروری است . در این بین تغییرات زیادی در عرضه و تقاضای گردشگری ایجاد شده است.

  در نتیجه امروزه گذاری از گردشگری انبوه شکل گرفته و تکثری در تقاضای گردشگری پدید آمده و دیگر بنگاه‌های بزرگ کارایی لازم را نداشته و در راستای انعطاف پذیری بنگاه‌های کوچک و رشد گردشگری کیفی در زمینه ارائه خدمات به گردشگران ایجاد شد ، که به گردشگران مختلف سرویس دهی می کند. باید گفت که ارزش گردشگری الکترونیک زمانی آشکار شد که رویکردهای مبتنی بر Single Window به سایت‌های فعال در زمینه ET اضافه شد.

مطابق رویکرد Single Window یک گردشگر هنگامی که به یک سایت ET وارد می شود تنها از طریق همان سایت و با برخورد با یک استاندارد خاص مورد استفاده در سایت کار کرده اما تمامی سرویس‌های مورد نیاز خود را دریافت می کند. به این معنا که گردشگر نیازی ندارد که هریک از سرویس‌های مورد نیاز خود را از طریق یک سایت مجزا و با واسط کاربری و یا User Interface مرتفع کند.

  بلکه تمامی سرویس‌های مورد نیاز خود را از طریق یک سایت مشترک و با واسط کاربری یکسان دریافت کرده و اطلاعات مورد نیاز خود را ساده تر بدست می آورد. بنابراین در این شیوه گردشگر به سهولت به اطلاعات مورد نیاز خود دسترسی پیدا می کند بدون اینکه هزینه و وقت زیادی را صرف این کار بکند.

  اما باید در زمینه گردشگری الکترونیک و وارد شدن این بخش از گردشگری به گردشگری ایران به این واقعیت اذعان کرد که در حال حاضر گردشگری الکترونیک از پیشرفت چندانی در ایران نداشته که به دلایلی از جمله مشکلات زیرساختی در زمینه اینترنت ، عدم دسترسی بسیاری از مردم به اینترنت و تعداد کم کاربران اینترنت نسبت به سایر کشورها مانع از توسعه گردشگری الکترونیک در ایران شده است.

  در واقع با وجود شرایط حاکم بر جامعه ایران و همچنین سنتی ماندن و سنتی اداره شدن بسیاری از بخش‌های مرتبط با گردشگری نیز نشان دهنده این واقعیت است که ایران هنوز در شرایط سنتی حاکم بر جامعه قرار داشته و تنها در معدودی از نقاط شهری بزرگ حتی می توان گفت پا به مدرنیته گذاشته ایم.

  این امر گذار از مدرنیسم به پسامدرنیسم و از جمله گسترش جامعه اطلاعاتی و الکترونیکی را با تأخیر مواجه کرده است. اما در هر صورت این شرایط در ایران نیز در حال شروع شدن است و در آینده گردشگری مجازی در ایران نیز مطمئناً به سمت افزایش این نوع از گردشگری تحول خواهد یافت.

  با رشد امکانات و تجهیزات اطلاعاتی و ارتباطی و استفاده از آنها در بازاریابی الکترونیکی ، تجارت الکترونیکی و در نهایت شکل گیری مفهوم دولت الکترونیک در جهان ، لزوم تطابق فعالیت‌های اقتصادی را با تکنولوژی‌های مدرن جهت افزایش کارایی و بهره وری خود و بدست آوردن بازارهای بیشتر برای ارائه محصولات افزایش داده است. در واقع افزایش نقش ICT در فعالیت‌های مختلف اقتصادی نحوه رقابت و بازاریابی را نیز تغییر داده است و استفاده از اینترنت نقشی کلیدی در موفقیت آنها ایفا خواهد کرد.

  در این بین گردشگری نیز به عنوان فعالیتی اقتصادی ، امروزه جهت بازاریابی و ارائه محصولات خود در سطح وسیعی از اینترنت استفاده می کند وبه نوعی افزایش نقش اینترنت در گردشگری باعث شکل گیری و رشد گردشگری الکترونیک شده است.

  بنابراین می توان گفت که همسو با جهانی واقعی ، جهانی مجازی نیز شکل گرفته که در آن بسیاری از فعالیت‌های مربوط به گردشگری نیز انجام می شود. دنیای مجازی به افراد این امکان را می دهد به راحتی به هر نقطه ای از جهان سفر کرده ، با اشخاص مختلف گفتگو کرده ، از مناظر و چشم اندازها و آثار تاریخی و فرهنگی دیدن کرد.

  بر این اساس امروزه بسیاری از مردم هر روز می توانند از طریق شبکه های به هم پیوسته جهانی اقدام به مسافرت کرده و بدون اینکه نیازی به ترک مکان سکونت خود داشته باشند ، بلکه این تنها ذهن آنهاست که از طریق اینترنت آنها را به نواحی دیگر جهان می برد.که این مسئله اضافه بر توان دنیای مجازی و اینترنت برای انجام کارهایی همچون رزرو بلیط یا اتاق یا خرید و پرداخت است . همچنین به این شیوه ، عرضه و تقاضای گردشگری دچار تحول شده و می توان محصول گردشگری را از محل سکونت خود نیز دریافت کرد .

 منبع: خبرگذاری میراث آریا

ضرورت توجه به صنعت توریسم در استان مازندران

  سرزمین ما ایران با داشتن فرهنگی کهن و پایدار و مشکل از اقوام، طوایف و عشایر بسیار و متنوع اقلیمی و برخوردار از جاذبه های تاریخی، فرهنگی و طبیعی از هر نظر برای این صنعت آماده است.

  در میان استان ها نیز استان مازندران از امتیازات و جاذبه های ویژه ای در جذب و جلب توریست در سطح ملی و جهانی بهره مند است که در واقع می توان از آن به نفع رونق اقتصادی منطقه و حتی کشور سود جست و در حال حاضر هم به علت عدم آمادگی های لازم استفاده چندانی از این امکانات نمی شود بنابراین لازمه چنین پیشرفتی برنامه ریزی های اصولی و بنیادین و درازمدت و پایدار در جهت پیشبرد اهداف توسعه جهانگردی استان مدنظر می باشد.

عوامل موثر در آب و هوای این استان عبارت از وجود کوه های البرز، جهت قرار گرفتن آنها و ارتفاع محل، نزدیکی به دریا و جنگل، پوشش گیاهی، بادهای محلی و عرض جغرافیایی، پیش آمدن توده هوای شمالی و غربی که در بین عوامل فوق نقش کوه ها و دریای خزر و بادها بیش از دیگر عوامل است.

  تاثیر اقتصادی توریسم بر هر منطقه موضوعی است که بایستی توسط اقتصاددانان و جغرافیدانان مورد مطالعه و ارزیابی و بررسی قرار گیرد. توسعه مناطق توریستی و جاذبه هایی که در این گونه مناطق ایجاد می شود تاثیرات عمده ای بر اسکان جمعیت، حمل و نقل و الگوهای فاصله گذاری بین زمین های کشاورزی می گذارد علاوه بر اینها تاثیر توریسم بر محیط مادی مناطق توریستی هم دارای جنبه اقتصادی و هم جنبه بومی است بنابراین مراد از طرح توریسم جلب جمعیت بیشتری از مردم و ازدحام بیشتر منطقه نیست هدف این نیست که با طرح توریسم دریای مازندران را آلوده تر، شهرها را شلوغ تر و مراکز آرام و کوچک و پراکنده جمعیتی کوهپایه نشینان و ساحل نشینان را ناآرامتر و پردردسرتر سازیم.

  بلکه هدف عمده از توسعه توریسم بر خلاف این است، یعنی کنترل و تعدیل جمعیت در یک چارچوب سراسری استقرار تسهیلات بهداشتی و رفاهی در سراسر نوار ساحلی و در سطح همه شهرستانهای منطقه به ویژه توسعه مراکز آموزشی و بهداشتی و مسکونی و تعمیم و تامین آب لوله کشی تصفیه شده و ایجاد شبکه فاضلاب های شهری و صنعتی و جلوگیری از آلودگی های آب های مصرفی و آب های جاری و پاکسازی دریا.

  تامین و توزیع متناسب هتل ها و میهمانسراها و اردوگاه های لازم و مجهز بهداشتی در همه شهرستان های استان متناسب با حجم مسافران و جهانگردان فصلی اعم از میهمانان بومی و غیربومی و ایرانی و خارجی است. در نهایت رونق بخشیدن بیشتر به اقتصاد منطقه و تحقق عدالت اجتماعی و رفاه عمومی و کنترل بیشتر به ساخت و سازهای غیراصولی شهری و ممانعت از تخریب بیشتر محیط زیست استان و حفظ حیات وحش منطقه و حفظ جنگل ها و نظایر آن مورد نظر است.

  بخش کرانه ای استان مازندران و سایر حوزه ای جلگه ای و کوهپایه ای با ظرفیت فراوان توسعه توریستی مجموعه فضاهایی را عرضه می دارد که از منتهی ایه غرب استان (رامسر) تا منتهی الیه شرق استان گسترده بوده و هر یک با داشتن ویژگی های طبیعی قومی، فرهنگی، تاریخ مناطق جنگلی و جلگه های وسیع با دریاچه ها و تالاب ها و رودهای فراوان، آبشارها و چشمه سارها با امکانات قایقرانی و شنا در دریا و کرانه های ماسه ای و چشم اندازهای بدیع از مراکز مهم استراحتی و توریستی خاورمیانه و حتی جهان به شمار می آیند لذا با توجه به مطالب فوق الاشاره و توجه جدی به امر توریسم و دستیابی به توسعه خطوط راه آهن و توسعه تسهیلات ایرانگردی و جهانگردی و احداث آزادراههای کرانه ای و دیگر راه های اصلی و فرعی می تواند به صورت چهار فصل در آید، بدیهی است توسعه توریسم در مازندران باید همزمان با توسعه فعالیت های تولیدی خدماتی و زیربنایی متناسب با آن مورد توجه قرار گیرد.

 جهانگردی عاملی برای اشتغال یکی از تاثیرات مثبت و قابل توجه جهانگردی و صنعت گردشگری در ایران علاوه بر ارزآوری، ایجاد اشتغال مثبت و مفید است. جهانگردی دارای خاصیت ویژه ای است که می توان آن را به منزله نیرو محرکه توسعه اقتصادی هر کشوری محسوب کرد.

  گفتنی است که هیچ کشوری نیست که فاقد مواد اولیه برای توسعه جهانگردی نباشد. اما در این میان کشور ما از ویژگی های بسیار برخوردار است شاید لازم به گفتن نباشد که بیشتر کشورهای جهان سوم از لحاظ درآمدهای ارزی دچار کمبود و کسری هستند که جهانگردی بدو طریق می تواند این کمبودها را جبران کند. تامین ارز از طریق پول هایی که هنگام اقامت جهانگردان صرف هزینه های مختلف کشور می شود و نیز بازپرداخت هایی که برای عزیمت از یک کشور به کشور بعمل می آید و را مستقیم و غیرمستقیم دولت ها برای کسب درآمدهای سرشار ارزی از طریق صنعتی گردشگری است با آن که سرمایه گذاری در هتلداری نوعی سرمایه گذاری تخصصی به شمار می رود با این حال جهانگرد فرایندی است که سایر بخش های اقتصادی کشور را فعال می کند.

  به عنوان مثال جهانگردی سبب گسترش و توسعه جاده ها، فرودگاه ها، امکانات بندری و ... شده و علاوه بر آن زمینه گسترش شبکه حمل و نقل صنایع مربوط به آن را نیز فراهم می آورد. ایجاد فرصت های اشتغال به برکت جهانگردی به گونه ای قابل تبیین است که باید گفت ایجاد هتل ها و کرانه ایرانگردی و جهانگردی جدید سبب جذب کارکنان خدماتی شده و از آن گذشته در بهبود کیفیت فرآورده های کشاورزی و غذایی، صنایع دستی و همینطور بخش های دیگر می تواند نقش بسیار ارزنده ای ایفاء کند.

  یکی از صنایع اشتغالزا و مفید در کشور ما صنعت دستی است، با توجه به گرایش و علاقه ای که سیاحان خارجی به صنایع دستی ایران دارند این صنایع با فعالیت هر چه بیشتر صنعتگران مربوطه می توانند احیاء شوند و بازارهای مناسبی برای فروش محصولات آنان بوجود آید.

 نقش دولت در توسعه جهانگردی

 اقداماتی که دولتها در زمینه جهانگردی در کشورها بعمل می آورند، بدین شرح است:

 اول: تهیه قوانین و مقررات مناسب

 دوم: انجام تبلیغات جهانگردی

 سوم: هماهنگ کردن فعالیت جهانگردی

 اولین وظیفه ای که سازمان های جهانگردی دارند این است که واحد خاصی را بوجود بیاورند تا به مسایل و مشکلات همه سازمان ها دست اندرکار رسیدگی کنند، این سازمان های متمرکز قادرند قوانین و مقررات خاص توسعه سیاحت و جهانگردی را تدوین کرده و به مرحله اجرا در بیاورند این مقررات و قوانین به چند بخش تقسیم می شود و مهمترین بخش مقررات مربوطه به مقررات فرهنگی است که در این زمینه باید ضمن حفظ ارزش ها و تحکیم دستاوردهای انقلاب اسلامی قوانین مدون و مشخصی در زمینه نگهداری و حفظ آثار و گنجینه های هنری تدوین کرد و البته در حال حاضر مقررات و آیین نامه هایی در زمینه میراث های فرهنگی به شکل پراکنده وجود دارد که به هیچ وجه کافی نیست.

  مقررات بعدی تحت عنوان قوانین صنعتی و تاسیساتی نام برده می شود و شامل قوانینی است که برای تاسیسات جهانگردی نظیر هتل ها، رستوران ها و غیره تنظیم شده است. مورد بعدی مقررات حمل و نقل است، قوانین حمل و نقل نقش بسیار موثری در امر جهانگردی دارد. به همین دلیل هر قدر که مقررات مربوط به حمل و نقل به شکل جامع تر، دقیق تری تدوین شد در جلب و جذب جهانگرد نقش موثری خواهد داشت.

  یکی از این مقررات درباره کنترل بهای بلیت انواع وسایل حمل و نقل است که هر گونه گرانی و بالا بودن قیمت آن در گرایش جهانگردان و ایرانگردان به امر جهانگردی نقش بسزایی خواهد داشت، این مقررات شامل قوانین مربوط به فعالیت های آژانس های مسافری می شود که نحوه کار این آژانس ها طبیعتا می باید تحت کنترل دولت باشد.

 اهمیت و نقش توریسم در اقتصاد استان

در چند دهه اخیر در راستای توسعه ارتباطات و مبادلات فرهنگی و تجاری و بسط و توسعه روابط بین المللی صنعت توریسم در سطح جهان پیشرفت قابل توجهی داشته است، برخی از کشورهای توریستی جهان به دلیل برخورداری از تسهیلات بیشتر رفاهی و بهداشتی و اقامتی و سایر امکانات گذراندن اوقات فراغت سرگرمی های فرهنگی، ورزشی و هنری و وجود نواحی ییلاقی، جاذبه های طبیعی و تاریخی توانسته اند از راه توسعه صنعت توریسم در کنار صادرات صنعتی ارزآور درآمد ارزی قابل توجهی بدست آورند.

  استان مازندران با امکانات فرهنگی - اجتماعی به ویژه مواهب بدیع و تا حد منحصر به فرد طبیعی بزرگترین قطب توریسم ایران می تواند محسوب شود. جاذبه های توریستی منطقه اعم از آب و هوای خوش و مطبوع طبیعت و مناظر زیبا، کوهستان های سرسبز، چشم اندازهای جالب، دره های خروشان، آبشارهای زیبا، دشت های پرگل و گیاه، دریای آرام بخش خزر، نزدیکی جنگل و کوه و دریا، میراث های فرهنگی و هنری ارزشمند و گرانقدر خود در صورت توسعه امکانات و تسهیلات و تجهیزات توریستی برای رفاه جهانگردان و ایرانگردان می تواند هماهنگ با پیشرفت بخش های اقتصادی و اجتماعی دیگر به یکی از قطب های مهم و زیبا و پر جاذبه ایران تبدیل شود.

بدون تردید یکی از بخش های مهم در توسعه اقتصادی استان مازندران صنعت توریسم است آمارهای غیررسمی نشان می دهد تعداد مسافرینی که در تابستان به استان مازندران سفر می کنند بیش از 6 تا 7 میلیون نفر به عبارتی بین 000/140 تا 000/150 خانواده را شامل می شود که در واقع این افراد از استان های سراسر کشور می باشد.

  در واقع می توان نتیجه گرفت که در صورت سرمایه گذاری در توسعه تسهیلات و خدمات زیربنایی، تحولات سیاسی و اجتماعی منطقه آسیایی میانه و توسعه روابط بین کشورهای منطقه در آینده ای نه چندان دور میزان مسافرت های توریستی به این استان افزایش قابل ملاحظه ای خواهد یافت. نزدیکی نسبی استان به شهر بزرگ تهران یکی از دلایل افزایش مسافرت های داخلی برای گذراندن اوقات فراغت در این منطقه می باشد. بدیهی است این افزایش تقاضا بستگی کامل به میزان عرضه خدمات، تسهیلات و تجهیزات مورد نیاز خواهد داشت که می بایست در برنامه ریزی های بخش ایرانگردی و جهانگردی همواره مورد توجه جدی قرار گیرد.

  ارزیابی عملکرد نهادها در جذب توریست در حال حاضر به دلیل محدودیت ها و فقدان امکانات دسترسی به جاذبه های این استان به ویژه دریای خزر از مواهب طبیعی و قابلیت های توریستی استان در سطح محدودی استفاده می شود. فقدان تشکیلات و مدیریت مسوول و کارآمد ساحلی از یک سو و عدم سرمایه گذاری و توسعه بهره برداری های ساحلی از سوی دیگر طی دو دهه اخیر موجب بهره برداری اندک از سواحل سالم و آرام دریای شمال گردیده است.

  در این میان عوامل منفی دیگری از قبیل اختصاصی سواحل برای سکونت و زیست دائمی، تخریب پوشش گیاهی ساحلی و تشدید آلودگی های زیست محیطی، بهره برداری بهینه توریستی از نوار ساحلی را تحت الشعاع قرار داده است. با توجه به وسعت استان و گستردگی جغرافیای مراکز توریستی و جاذبه های جهانگردی و لذا دامنه وسیع وظایف و تشکیلات جهانگردی استان که در حال حاضر با کمبود اعتبار و نیروی انسانی لازم مواجه است.

 از این رو بهره برداری مطلوب از تشکیلات کنونی تا پی ریزی و حمایت از سازمان نوین توریستی بسیار دشوار خواهد بود.

مشکلات و تنگناهای بخش توریسم در استان مازندران

 1- کمبود تجهیزات و تسهیلات

 2- ضعف امکانات

 3- عدم سرمایه گذاری

 4- کمبود اعتبارات عمرانی

 5- ضعف امکانات حفاظت و نگهداری

 6- اعمال سیاست های احیاء در جهت حفظ منابع طبیعی و رودخانه ها و چشمه ها و تالاب ها و سیاست های بازدارنده تخریبی

 7- به ثبت رساندن چشم اندازهای بدیع و منحصر به فرد

 8- ایجاد انواع فیلترها برای فاضلاب ها، تصفیه خانه ها و دپوی زباله به منظور جلوگیری از آلودگی.

 9- نارسایی سیاست ها و اهداف بخش توریسم.

 10- ضعف مدیریت ها و نارسایی تشکیلات عمومی صنعت توریسم.

 11- ضعف آموزش و تبلیغات در زمینه فرهنگ توریسم.

 12- عدم برگزاری جشنواره و نمایشگاه های بین المللی در امر توریسم.

 13- نبود سیستم امنیتی پیشرفته

 14- نبود برنامه ریزی های اصولی و ضعف تشکیلاتی و لزوم تدوین آیین نامه های یکنواخت در جهت رونق توریسم

 15- نبود اطلاع رسانی در ورودی های استان

 16- فقدان آژانس های راهنماههای جهانگردی

 17- نداشتن پروازهای مستقیم از شهر های بزرگ کشور به استان

 18- متاسفانه جاده های استان برای سیر و سیاحت مناسب به نظر نمی رسد اکثر راهها قدیمی و حتی برخی از نقاط خاکی است.

 19- فقدان چادرهای مناسب بهداشتی و تخصیص فضاهایی برای چادرها که در واقع در کاهش هزینه ها تورها بسیار ضروری است.

 20- فقدان استخر آب شیرین در نوار ساحلی

 21- فقدان آب آشامیدنی سالم و بهداشتی .

 وضعیت صنعت گردشگری در استان مازندران همیشه این گونه بوده است. وقتی بحث از توریسم و جهانگردی می شود ذهن ها همه به سوی چند شهر مهم ایران معطوف می شود از جمله: شیراز، اصفهان، کرمانشاه، همدان، در حالی که مازندران با داشتن طراوت و جاذبه های توریستی فراوان با کمی توجه و فراهم نمودن امکانان توریستی و انجام تبلیغات کافی در این امر مهم می تواند به مرکز توریستی کشور بدل شود. علاوه بر آن با داشتن شرایط ویژه دارای آثار و ابنیه مذهبی و تاریخی فرواوانی است.

 جلگه های ساحلی دریای خزر همراه با دامنه های کوهستانی و شهرها و روستاهای زیبا با چشم اندازهای طبیعی از جمله نواحی مهم استراحتی و توریستی می تواند بشمار آید.

 این منطقه با داشتن جنگل های انبوه، پارک های جنگلی، سواحل زیبا دریای نیلگون، هزاران رود کوچک و بزرگ مناظر خوبی را بوجود آورده است. شهرهای بهم متصل شده در کنار جاده های اصلی و ساحلی مرتبط به هم همراه با فعالیت های اقتصادی و اجتماعی غرب تا شرق استان مورد توجه بوده است. ناگفته نماند شروع اصلی فعالیت های توریستی در استان از سال 1351 بوده و در این سال ها با افزایش درآمد نفت، شرکت های دولتی و خصوصی، شروع به ساختن شهرک در سرتاسر کرانه ساحلی دریا نموده اند که برخی از آنها متعلق به وزارتخانه ها و سازمان های دولتی بوده است. در حال حاضر در وضع موجود نوار ساحلی تقریبا از رامسر تا بابلسر که عمده استفاده کنندگان از دریا می باشند 98 درصد آنها در اختیار افراد خاصی بوده که مردم نمی توانند به صورت عمومی از دریا استفاده کنند.

 تقریبا بیشتر از 1000 هکتار بالغ بر 3400 سوئیت فقط در اختیار سازمان های دولتی می باشند که مخصوص وزارتخانه ها است و دولت سالیانه میلیاردها تومان برای نگهداری و استهلاک و گذراندن اوقات فراغت کارکنان هزینه می کنند و همچنین نداشتن برنامه ریزی منطقی و کمبود محدوده شنا، سالانه بیش از 200 نفر در دریای مازندران جان خویش را از دست می دهند و بی توجه از کنار آن می گذریم و فقدان امکانات از قبیل اورزانس، فضاهای ورزشی، عدم روشنایی در نوار ساحلی و فقدان پاسگاه های امنیتی به صورت شبانه روزی در نوار ساحلی ضروری به نظر می رسد.

پیشنهادها

1- برای اجرای مناسب قوانین در زمینه جهانگردی به سیاست گذاری های از پیش تعیین شده و مشخص نیاز است و برای برنامه ریزی ها نیز باید اطلاعات منسجمی در اختیار باشد لذا ضروری است جهت اجرا مناسب قوانین و برنامه ها، سازمانی مستقل با قدرت واختیارات وسیع تشکیل گردد.

 2- اطلاع رسانی همگانی به نحوی باشد تا عموم بتوانند با نشر کتاب و بروشور تبلیغاتی جاذبه های توریستی استان را هر چه بهتر معرفی کند لذا پیشنهاد می شود که در بحث اطلاع رسانی دفترهایی توسط مسوولان دولتی و محلی تحت نظارت ایرانگردی و جهانگردی دایر شود.

 3- با توجه به این که هماهنگی بین سازمان ها در امر جهانگردی از مهمترین عوامل رشد صنعت توریسم است لازم است نوعی هماهنگی بین تمام ارگانها با سازمان ایرانگردی و جهانگردی برقرار شود.

 4- تجدید نظر جدی در سیاست های کلی در دستگاههای متوالی برای رشد صنعت توریسم باید صورت گیرد به ویژه این که سازمان ایرانگردی و جهانگردی علیرغم وظیفه خود با وضع فعلی نمی تواند فعالیت های فراگیر و کامل داشته باشد. بنابراین گشایش یک واحد دفتر فنی یا معاونت فنی ایرانگردی و جهانگردی در استانداری لازم و ضروری است.

 5- بنابراین روشن گردید که برای رشد صنعت توریسم: الف) اجرای مناسب مصوبات دولت نیاز است. ب) نیازمند به حمایت و تشویق از طرف دولت می باشد. ج) نیازمند به همکاری مسوولین در امر برنامه ریزی و مدیریت و ... جهت تدوین آیین نامه ها و ضوابط ناظر بر برنامه ریزی در جهت ایجاد و اصلاح یا تکمیل قوانین می باشد.

 6- کوشش در جهت بازشنوایی و اشاعه تکنولوژی خاص ایرانی که در صنعت جهانگردی و هتلداری.

 7- اجتناب از تحملات در تاسیسات به ویژه کاهش هزینه های ارزی.

 8- استفاده از معماری اصیل بومی و هزینه های ملی در طراحی و تزیینی با سیاست جهانگردی.

 9- بهره گیری از ظرفیت و توانایی های نیروی آموزشی، مشاوره ای، پژوهشی، طراحی و راه اندازی تاسیسات و جهانگردی.

 10- ادغام شرکت های دولتی که تاسیسات یا فعالیت های جهانگردی را هدایت می کند.

 11- تخصص و کارآیی مدیریت و نیروی انسانی در درجه بندی تاسیسات جهانگردی مورد توجه قرار گیرد.

 12- برنامه های تبلیغاتی جهانگردی تحت نظر شورای خاص هماهنگی شود.

 13- مطالعه و توسعه قطب های توریستی از طریق طرح جامع صنعت در سطح ملی و منطقه ای مورد توجه قرار گیرد.

 14- توسعه، تجهیز مرمت شبکه های ارتباطی(زمینی، هوایی، دریایی)

 15- استفاده بهینه از امکانات موجود در طول چهار فصل.

 16- اعمال مالیات های ویژه به اشکال گوناگون از جهانگردان.

 17- ایجاد کلبه و ساخت ویلاهای ییلاقی و تابستانی.

 18- ایجاد استخر آب شیرین در کنار دریا.

 19- ایجاد مراکز درمانی در اطراف طرح سالم سازی دریاها.

 20- ایجاد سرویس های بهداشتی مخصوص جانبازان کشور.

 21- نرخ گذاری پلاژها و نصب آن در محل ورودی.

 22- احداث زائرسرا برای مسافرینی که زائر هستند در کنار دریا.

 23- نصب تابلوهای آموزشی در سواحل و تاکید بر بهداشت.

 24- تهیه تابلوهایی حاوی مطالب آموزنده.

 25- وجود نیروهای امنیتی به طور شبانه روزی.

 26- وجود نیروهای غریق به طور شبانه روزی.

 27- ایجاد پارکینگ مناسب در سواحل دریا

 28- ایجاد روشنایی مورد نیاز در سواحل دریا

 29- نبود طرح یکنواخت در کیفیت طرح و زمان اجرا.

 30- ایجاد فروشگاه های زنجیره ای با تاکید برای ایجاد اشتغال (در سواحل دریا).

 31- ایجاد سالن های ورزشی، تفریحی و سینما جهت تفریحات سالم.

 32- گسترش محدوده شنا اعم از خواهران و برادران در سواحل دریا.

 33- ایجاد بازارچه های سنتی در نقاط گردشگری

 34- ملی کردن طرح دریا

 35- ساخت تیزرهای تبلیغاتی با کیفیت

 36- پخش فیلم های توریستی

 37- هماهنگی با صدا و سیمای و بهره برداری از توانایی و منابع این سازمان برای برون مرزها

منبع :  سایت خبری مازندنومه  mazandnume.com

گردشگری در مازندران

پکن میزبان بیش از 125میلیون گردشگر در نه‌ماه نخست سال 2009

  در کنار رشد هشت درصدی درآمدهای پکن از گردشگران خارجی، گردشگری داخلی این شهر رشد 10 درصدی را تجربه کرد.

 " کی" از مقامات صنعت گردشگری شهر پکن اعلام کرد، درآمدهای این شهر از محل گردشگران خارجی با رشد هشت درصدی نسبت به سال گذشته، به 35میلیارد دلار رسید. درآمدهای این شهر از محل گردشگران داخلی نیز 210میلیارد یوآن بوده که این امر نشانگر رشد 10 درصدی گردشگری داخلی پکن در سال 2009 است.

  شهر پکن هم‌چنین در نه‌ماه نخست سال جاری میلادی، میزبان بیش از 125میلیون گردشگر داخلی و خارجی بود که این آمار از رشد 20 درصدی نسبت به زمان مشابه در سال 2008 حکایت دارد.

  یکی از خبرگزاری‌های چین نیز اعلام کرد، دولت چین قصد دارد، استادیوم گران‌قیمت «لانه‌ی پرنده» در پکن را که پس از برگزاری بازی‌های المپیک به‌ندرت از آن استفاده شده است، به استادیوم ورزش‌های زمستانی تبدیل کند.

  قرار است در این استادیوم، امکاناتی برای ورزش‌های زمستانی از جمله چند پیست اسکی نصب شوند. در روزهای اخیر، تعداد بازدید‌کنندگان «لانه‌ی پرنده» به‌دلیل سرمای شدید پکن، حدود 30 درصد کاهش یافته است.

  

 استادیوم «لانه‌ی پرنده» که از آن به‌عنوان یکی از نمادهای المپیک پکن نام برده می‌شود، با هزینه‌ای حدود نیم‌میلیارد ‌دلار ساخته شده است و پس از مسابقات المپیک، مسؤولان چینی همواره به‌دنبال راه‌هایی بوده‌اند تا گردشگران را دوباره به این بنا جذب کنند.
 

منبع: iran-tourism.ir