توسعه گردشگری عامل اصلی رشد و رونق اقتصاد کشور است

   توسعه گردشگری و زمینه سازی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی، یکی از عوامل مهم و موثر در رشد و رونق اقتصادی مناطق مختلف کشور است. به گزارش میراث آریا chtn به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان محمد رحم دل، مدیر کل با بیان این خبر در جلسه ستاد نوروزی استان لرستان گفت:برهمین اساس تمام امکانات و تجهیزات لازم برای جذب گردشگر و ارائه خدمات مطلوب به مسافران در ایام نوروز در استان لرستان فراهم شده است. وی اظهار داشت:باید به گونه ای برنامه ریزی شود که هر مسافر یا گردشگری که وارد استان می شود، حداقل یک شب در این استان مستقر و اسکان داده شود. وی گفت: اسکان گردشگر در این استان در گرو تامین مراکز اقامتی مناسب و زیرساخت های لازم این حوزه است که گردشگر بتواند با خیالی آسوده، از ظرفیت ها و جاذبه های گردشگری منطقه استفاده کند. وی گفت: در سال گذشته بیش از سه میلیون و 200 هزار گردشگری در ایام نوروز به لرستان سفر کردند و این در حالی است که تنها حدود 14 تا 15 هزار نفر از این افراد، بیش از یک روز در این استان اقامت داشتند. رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری لرستان افزود: برای اسکان گردشگران نوروزی باید از ظرفیت تمامی اماکن اقامتی دولتی و خصوصی موجود استان استفاده شود. رحم دل گفت: صاحبان منازل مسکونی مناسب و علاقه مند به فعالیت در حوزه گردشگری، می توانند از طریق این سازمان و با عقد قرارداد، در زمینه ارائه خدمات به گردشگران نوروزی اقدام کنند. 

منبع: سازمان میراث فرهنگی

دورنمای صنعت گردشگری جهان تا سال 2020

براساس آخرین پیش بینی‌های سازمان جهانی گردشگری از وضعیت آینده این صنعت، تبادل گردشگر تا سال 2020،‌ به 6/1 میلیارد نفر افزایش پیدا خواهد کرد.

به گزارش میراث آریا(chtn)، براساس آمارهای ارائه شده از سوی سازمان گردشگری جهانی، اروپا، آسیای شرقی و اقیانوسیه و قاره امریکا، سه منطقه برتر در تبادل گردشگر تا سال 2020 بوده و افریقا ، خاورمیانه و جنوب آسیا، رتبه‌های بعدی را در اختیار خواهند گرفت.

از نکات مورد توجه در جدول 10 ساله این سازمان، جایگزین شدن مناطق کم رونق و پر رونق کنونی تا 10 سال آینده و افزایش سفرهای طولانی مدت نسبت به سفرهای کوتاه مدت و فرامنطقه‌ای است.

اگرچه براساس پیش بینی‌های صورت گرفته گردشگری قاره اروپا با وجود کاهشی 14 درصدی در سال 2020 از میانگین جابه‌جایی 60 درصد خود در سال 1995،‌ بالاترین نرخ جذب گردشگر را از آن خود خواهد کرد، اما مناطق آسیا اقیانوسیه، خاورمیانه و افریقا با میانگین رشد سالانه پنج درصدی خود، همچنان به عنوان سریعترین مناطق روبه‌رشد گردشگری جهان بلاقی خواهند ماند. 

منبع: خبر گزاری میراث آریا

تاریخچة جهانگردی در جهان

   مردم در تمدن های ما قبل تاریخ فقط برای بدست آوردن غذا ودوری از خطر و یا نقل مکان به مناطقی که دارای آب و هوایی بهتر بود ،اقدام به سفر می کردند .در دوره های بعد،انگیزه تجارت و تبادل کالا به علل فوق اضافه شد .
با گسترش امپراطوری های باستان،میافرت های رسمی دولتی،که حاصل از اعزام نمایندگان حکام به مکانهای دور دست،جهت جنگها و یا دریافت مخارج و مالیات بود،نیز شروع گردید.
     در دوره حکومت خانواده های سلطنتی در مصر،مسافرت با قصد تجارت و تفریح انجام می شد.یونانیان باستان،با ضرب سکه و جایگزین شدن آن به جای کالا ،برای پرداخت توسط مسافران در ازای کالا و خدمات مورد نیاز و در نتیجه گسترش زبان یونانی در سراسر حوزه مدیترانه به عنوان زبان ارتباطی واحد،فعالیت قابل توجهی در گسترش مسافرت و جهانگردی می نمودند.همینطوردر زمان اوج امپراطوری روم هم مسافرت گسترش فراوانی داشت.رومی ها برای شرکت در مراسم مذهبی و ورزشی یا دیدن مکانهای جدید و تاریخی در یونان و مصر و یا برای خرید ،اقدام به مسافرت می کردند .
در زمان قرون وسطی(سدة پنجم تا چهاردهم میلادی)مسافرت و تجارت اهمیت و رونق خود را از دست داد   و بیشترسفرها،با سفارش کلسای مسیحی برای زیارت انجام می شد .در سدة چهارده،مسافرت به قصد زیارت به صورت یک پدیده انبوه و سازمان یافته درآمده بود ،که شبکة بزرگی از سازمان های خیریه،مقامات و طبقات بالای جامعه آن را تشویق می کردند. در نیمة دوم سیزدهم ،مارکوپولواز اروپا به آسیا سفر کرد و کتابی دربارة آن نوشت که  نخستین منبع اطلاعاتی غرب درباره زندگی شرق آن زمان است .
در دوره رنسانس (سدة چهاردهم تا هفدهم) بیشتر سفرها با اهدافی نظیرکسب دانش و تجربه آموزی انجام می شد ،در زمان الیزابت اول ملکه انگلستان ،برای نخستین بار، جواز مسافرت صادر شدکه تا سه سال هم اعتبار داشت.
در دوران انقلاب صنعتی(1750-1850) گردشهای دسته جمعی به مفهوم امروزی بوجود آمد .تغییرات ژرف اجتماعی و اقتصادی آن دوره ،باعث تغییرات اجتماعی و تغییر مشاغل و گسترش طبقه میانی اجتماع گردید و این طبقه امکان این را یافت تا بیشتر به مسافرت و تفریح بپردازد.
در پایان سده 19 کارگزان دارای تعطیلات سالیانه شدند و تعطیلات خود را در کنار دریاها می گذراندند،در همین دوران بود که برخی از مکانهایی که تا آن زمان فقط اختصاص به تفریح و گردش طبقه مرفه و ثروتمند داشت ،گسترش یافته و تاسیسات جدیدی بوجود آمد و فضای لازم ،.برای مسافرت طبقات دیگر مردم فراهم گردید .
امروزه ظهور تکنولوژی های نوین ،نظیر خطوط هواپیمایی،کامپیوتر و ارتباطات ماهواره ای ،باعث شده است که در سدة بیست و یکم شیوه زندگی ،کار،بازی و تفریح دگرگون شود .
به هر ترتیب این پیشرفت ها سبب گردیده است تا بر میزان ،مسافرت،گردش وجهانگردی توسط اقشار مختلف مردم، افزوده شود .

ده مقصد برتر گردشگری جهان در ایام کریسمس

مجموعه کتاب های توریستی «سیاره تنها» در توصیه ای به مسافران برای گذراندن تعطیلات، شهرهای، نورمبرگ، زوریخ ،توکیو و شش مقصد برتر دیگر را به عنوان ده مقصد برتر کریسمس جهان را اعلام کرد.

 روزنامه سیدنی هرالد استرالیا به نقل از مجموعه آثار توریستی مشهور «سیاره تنها» ازمیان فهرست 1000 گانه از بهترین نقاط توریستی جهان ،ده مقصد توریستی برتر کریسمس را در سرتاسر جهان به توریست های خارجی معرفی کرد.
 از میان این ده مقصد برتر نخستین مکان اعلام شده ،شهر بیت الحم در کرانه غربی است. که به عنوان اولین جاذبه توریستی ایام کریسمس درباره آن آورده است:«کریسمس یک فسیتوال جهانی است و فارغ از هر مذهب و قوم و کشوری برای همه واقعه ای شاد و نشاط انگیز است.»
 این مقاله تاکید کرده است که این شهر از آن رو که زادگاه عیسی مسیح بوده در شرایط امروز که نیاز به تسامح و گذشت جهانی است دشوار است که انکار کنیم معنای واقعی کریسمسبه نظر می رسد که تقریبا فراموش شده است. این مقاله سفر زیارتی به این شهر را فرصتی برای یاداوری معنای واقعی کریسمس دانسته است.
 دومین مکانی که دراین مقاله از آن یاد شده روستای«سنتا کلاوس» در فنلانداست و سومین محل شهر نیویورک در امریکا به سبب فیلم های بی شمار و تزیینات عجیب و غریب آن به ویژه بلندترین درخت کریسمس جهان که دراین ایام دراین شهر به نمایش در می آید . 
 سواحل بوندی در استرالیا، مراسم نیمه شب در واتیکان، دابلین در ایرلند ، نورمبرگ در آلمان به دلیل بازار ویژه کریسمس در این شهرکه شهرت جهانی دارد، سپس زوریخ در سوییس به دلیل شکلات های ویژه ، کوهستان و برف که عجایبی از مراسم کریسمس را به توریست های ناآشنا عرضه می کند.
 اما شهر توکیو در ژاپن که کشوری غیر مسحیی است نیز در ردیف نهم این جدول قرار گرفته و علت آن هم صرف نظر از چراغانی های زیبا و خلاقانه این شهر در این ایام بلکه همان روح آزاد اندیشی مردم دراین کشور است که به رعم برگزاری مراسم سال نو سنتی دراین کشور که بسیار مهم تر و باشکوه تر از کریسمس برگزار می شود اما مراسم کریسمس دراین کشور هنوز نمایشگر جنبه های بسیار جالبی از فرهنگ و روح مردم این کشور به توریست های خارجی است.
 و بالاخره دهمین مقصد توریستی ویژه ایام کریسمس سن خوزه در پورتوریکو ذکر شده است که در این مقاله جزیره ای  کوچک اما با شخصیتی بزرگ توصیف شده است. این جزیزه به عنوان یک مقصد آفتابی برای ایام کریسمس معرفی شده که با برگزاری مراسم و ایین های دینی و جشن های شاد و پرنشاط بومی همراه است.

برنامه ریزی برای توسعه پایدار در جهانگردی

   اگر روزگاری ، ذهن قهرمان اثر معروف شکسپیر را مساله "بودن "یا"نبودن"مشغول کرده بود امروزه برنامه ریزان توسعه گردشگری بویژه درکشورهای درحال توسعه هنگام بروز بحران‌ها ،برسر یک دو راهی قرارمی گیرند:انتخاب برنامه ریزی برای توسعه پایدار صنعت جهانگردی یا برنامه ریزی استراتژیک و راهبردی .

در این کوتاه مجال ،نخست شرحی بسیار مجمل برهر یک از راههای یادشده و فرجام آنها رفته و باهم مقایسه می‌شوند آنگاه راه بهتر مشخص می شود .
بیشتر ما هنگام بحث و گفتگو در مباحث توسعه از اعتقادمان به توسعه پایدار دم می زنیم و دامنه تسلط مان را به این موضوع با به کاربردن لفظ انگلیسی آن را به رخ می کشیم .
این روزها حرف و حدیث پیرامون مبحث توسعه پایدار آنچنان زیاد است که گاهی اصل و اساس آن فراموش می شود.در حال حاضر همه روش‌های توسعه ،غایت و مراد خود را نائل شدن به توسعه پایدار می دانند.جان مایه همه این دغدغه ها هم حفظ منابع طبیعی و فرهنگی و سایر منابع برای استفاده آیندگان است؛ ضمن اینکه منافعی نیز برای جامعه امروز داشته باشند.
دکتر مجید مخدوم در کتاب شالوده آمایش سرزمین ،که بهترین منبع برای مطالعات آمایش سرزمین درایران است –توسعه پایدار را ترجمه اصیل Sustainable development ندانسته و بهترین معنا را برای آن توسعه پایدار و در خور می داند.
ایشان معتقد است که :"توسعه پایدار در یک محیط یا کشور با در نظرگرفتن توان اکولوژیکی ،نیروی انسانی ،تکنولوژی و منابع مالی متعلق به آن محیط یا کشور و در خور آن می تواند تحقق یابد و انجام چنان توسعه ای تنها در محیط یاد شده پایدار خواهد بود."

روش توسعه پایدار در جهانگردی بسیار اهمیت دارد چرا که سرمایه اصلی این صنعت محیط‌های طبیعی ،میراث تاریخی و الگوهای فرهنگی مناطق مختلف است و اگر این منابع ضایع و نابود شوند مناطق توریستی دیگر قادر نخواهند بود جهانگردان راجلب کنند.
این اصل دقیقا در برابر نظر افرادی قرار می گیرد که معتقدند پرداختن به جهانگردی موجب زایل شدن و ازبین رفتن منابع طبیعی می شود.کم نیستند کارشناسان محیط زیست که با همین دستاویز تاکنون از بسیاری طرح‌های توسعه گردشگری جلوگیری کرده اند.

غافل از اینکه اساسا جهانگردی بدون وجود و حضور منابع طبیعی ممکن نخواهد بود و هیچ صنعتی حاضر نیست و منابع خود را از بین ببرد. دقیقا ماننداین است که تصور کنیم مهندسان صنعت نفت به جای بهره برداری اصولی و رسیدگی به چاه‌های نفت ،اقدام به پرکردن این چاهها باسنگ و کلوخ کنند!!
حتی جهانگردی می تواند ضمن بهره برداری اصولی از منابع ،وسیله ای مهم برای حفظ محیط زیست و منابع طبیعی در مناطقی باشد که قابلیت محدودی برای برآوردن اهداف و حراست محیطی دارند.
البته این کار از طریق برنامه ریزی محیطی انجام پذیر است .برنامه ریزی محیطی مستلزم این است که تمام عناصر محیطی در تعیین مناسب ترین محل و نوع توسعه به دقت مورد بررسی ،تحلیل و توجه قرار گیرد.به عنوان مثال در این روش ،توسعه کامل گردشگری در دشت‌های سیلابی و یا تپه های با شیب تند مورد بررسی قرار نمی گیرد.
وجه دیگر توسعه پایدار جهانگردی ،تاکید بر اجرای برنامه ها و توسعه جهانگردی مبتنی بر جامعه است .در این رویکرد نقشی مهم و اساسی برای اجتماعات محلی تعریف می شود.این رویکرد فنون و دقائقی را به کار می برد تا بیشتر منافع توسعه جهانگردی به ساکنان محلی تعلق گیرد.این کار باعث پذیرش جهانگردی در نزد مردم محلی و حمایت این مردم از جهانگردی است .
فراموش نکنیم رساندن منافع به جوامع محلی برای کل کشور نیز سودمند بوده و دولت به آمال خود،که همان توسعه ملی است خواهد رسید.
نکته دیگر احترام برای جامعه و محیط محلی است که از بنیان های توسعه پایدار است .
بسته به قابل پیش بینی بودن حوادث آینده کشور یا منطقه ،طرح‌ها و سیاست‌های توسعه جهانگردی باید برای دوره های نسبتا دراز مدت – معمولا بین 10 تا 15 و گاهی 20 سال تهیه شوند.
اما روش برنامه ریزی راهبردی (استراتژیک )که درسال‌های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته ،در بعضی از مناطق جهانگردی جهان به کار رفته است .
برخلاف نتایج برنامه ریزی توسعه پایدار و جامع آینده نگر که بسیارجزئی هستند برنامه ریزی راهبردی بیشتر بر شناسایی و رفع مسائل فوری تکیه دارد.این برنامه ریزی بیشتر عملیاتی است و با نحوه برخورد با حوادث غیرمنتظره ،مانند بحران‌های اخیر در اقتصاد جهانی ،سر و کار دارد و با توجه به تکیه اش بر مسائل فوری ممکن است ازاهداف درازمدت توسعه پایدار دور شود.
اگر این برنامه در چارچوب برنامه ریزی و سیاست آینده نگر منسجم استفاده شود می تواند مناسب باشد.
بیش از این درنگ در اولویت دادن واقعی به برنامه ریزی های بلند مدت و توجه عملی به توسعه پایدار جهانگردی جایز نیست .درگوناگونی و پرشماری جوامع محلی کشور ما قوتی نهفته است که جهت دادن به این قوت و قدرت ما را به توسعه پایدار جهانگردی می‌رساند. در مبحثی جداگانه به چگونگی واردکردن جوامع محلی در توسعه گردشگری خواهیم پرداخت .
 

منبع: خبرگزاری میراث آریا